Toυ Θανάση Τσεκούρα
Να τελειώνουμε με τον τελειωμένο ΣΥΡΙΖΑ για να προκύψει κάτι καινούργιο. Το μπορεί ο Κασσελάκης; Το αντέχουν οι «άλλοι»; Θα δείξει.
Λίγα λόγια για τον ΣΥΡΙΖΑ. Για να υπάρξει στο μέλλον ένας νέος πολιτικός φορέας απέναντι στην κυριαρχία της ΝΔ και του Κυριάκου Μητσοτάκη, ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να πάψει να υπάρχει. Να «πεθάνει» πολιτικά, οριστικά και αμετάκλητα.
Άλλωστε αυτό που υπάρχει δεν είναι ένας πολιτικός οργανισμός, αλλά ένα «ζόμπι», ένας άταφος νεκρός. Ένας πολυτραυματισμένος ασθενής σε κώμα, που κάποιοι φιλότιμοι γιατροί προσπαθούν να τον κρατήσουν στη ζωή. Δυστυχώς, η ευθανασία είναι πολλές φορές μια λύση προτιμότερη και σίγουρα πιο αξιοπρεπής. Και στη ζωή και στην πολιτική.
Ο Στέφανος Κασσελάκης ανάλαβε πριν από έναν χρόνο την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ. Στον πολιτισμένο κόσμο της Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας οι αρχηγοί εκλέγονται από τον λαό και τελικά κρίνονται από τον λαό στην ανώτερη στιγμή της λαϊκής κυριαρχίας, στις εθνικές εκλογές.
Σε ένα δημοκρατικό και κυρίως κανονικό κόμμα, ο Κασσελάκης έπρεπε να έχει αφεθεί απερίσπαστος και να κριθεί στις εθνικές εκλογές. Και εκεί είτε να παραμείνει, είτε να φύγει. Εδώ από την πρώτη στιγμή τον αντιμετωπίζουν με φράξιες, με συνωμοσίες, με προνουντσιαμέντα, με «κείμενα», με παραιτήσεις και ό,τι άλλο από τα «άνθη του κακού» έχουν αναδείξει οι χειρότερες παραδόσεις της Αριστεράς.
Αποδεικνύοντας ότι οι αρχές και οι αξίες της Δημοκρατίας δεν είναι ακόμη ένα «κεκτημένο» στον μεσαίωνα του ΣΥΡΙΖΑ.
Από την άλλη πλευρά, τα δικά του λάθη, οι αστοχίες, οι παραλείψεις, η υπερέκθεση του «εγώ», το άνοιγμα ανόητων συζητήσεων, όπως π.χ. για το «μαύρο χρήμα», οι αλλοπρόσαλλες τοποθετήσεις του, η καταφανής έλλειψη σχεδίου και – σε πολλές περιπτώσεις – σοβαρότητας, διευκόλυναν τα μέγιστα στην έξαρση των παθογενειών του ΣΥΡΙΖΑ.
Τέλος πάντων, το αποτέλεσμα είναι το ίδιο: ο μόνος καλός ΣΥΡΙΖΑ είναι πλέον ο νεκρός ΣΥΡΙΖΑ. Καλός, για την επόμενη μέρα της Κεντροαριστεράς.
Η μοναδική πρωτοβουλία που πρέπει να αναλάβει ο Στέφανος Κασσελάκης είναι να γράψει τον επίλογο. Και μαζί τον πρόλογο για κάτι καινούργιο. Το μπορεί; Δεν το γνωρίζουμε.
Το φθινόπωρο ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να γράψει φινάλε. Στο Καταστατικό του Συνέδριο και στη συνέχεια με δημοψήφισμα να ληφθούν γενναίες πολιτικές αποφάσεις. Νέο κόμμα, νέο όνομα, νέα σύμβολα, νέα πρόσωπα, νέα συνθήματα, νέες ιδέες, νέες πολιτικές.
Ένα νέο κόμμα του Κέντρου και της Αριστεράς με το πολιτικό του βάρος στο Κέντρο, ρητά, κατηγορηματικά και χωρίς ασάφειες. Πέρα και μακριά από τα «εικονίσματα» και τις ιδεοληπτικές εμμονές της Αριστεράς. Μακριά από τον «τοξικό» λόγο, τις εμφύλιες παθογένειες του «εμείς κι αυτοί». Με ένα δίκτυο αυτό-οργάνωσης των πολιτών σε όλη την Ελλάδα πέρα από στεγανά και λογικές «κόμματος- φρούριο».
Με απλά λόγια: Να τελειώνουμε με τον τελειωμένο ΣΥΡΙΖΑ για να προκύψει κάτι καινούργιο. Το μπορεί ο Κασσελάκης; Το αντέχουν οι «άλλοι»; Θα δείξει.
ΑΠΟ ΤΟ IEIDISEIS.GR