Του Διογένη Λόππα
Φαίνεται πως ο φέρελπις πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ έλαβε βιαίως ένα πρώτο μάθημα ως προς τις επιπτώσεις μιας εκλογικής πανωλεθρίας. Γιατί έπειτα από μιας τέτοιας έκτασης ήττα υπεύθυνος είναι πρωτίστως ο επικεφαλής. Οι αιτίες που απέτυχε ο επικεφαλής να πιάσει τους μετριοπαθείς στόχους του, ουδόλως ενδιαφέρουν τους υποστηρικτές του κόμματος και τους επίδοξους δελφίνους. Αξίωμα του κοινοβουλευτισμού.
Ο κ. Κασσελάκης, εντελώς άπειρος πολιτικά, αγνόησε την πραγματικότητα και υπέπεσε σε στοιχειώδη σφάλματα. Πρώτα έφυγε περιχαρής στις Σπέτσες για να γιορτάσει την ”επιτυχία” του αγνοώντας τις εκκλήσεις για αποτίμηση της εκλογικής ήττας και στη συνέχεια αναχώρησε για τις ΗΠΑ, χωρίς κανένας να καταλάβει γιατί.
Όταν η κατάσταση έφτασε στο αμήν, μπροστά στην ανοιχτή πρόθεση αποστασίας ηχηρών ονομάτων του χώρου, βουλευτών και στελεχών, στράφηκε εναντίον του Αλέξη Τσίπρα, ως υποτιθέμενου ενορχηστρωτή της αποστασίας. Ανέβασε μάλιστα ένα αλλόκοτο κείμενο στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, περίπου ως πρόκληση απέναντι στον πρώην πρωθυπουργό, απαιτώντας (!!!) αυτός να ξεκαθαρίσει τη θέση του.
Οι, όπως φαίνεται όχι τόσο ικανοί, σύμβουλοι του κ. Κασσελάκη, απέφυγαν προφανώς να τον ενημερώσουν, ότι οι πρώην πρωθυπουργοί πρώτον δεν διοργανώνουν ίντριγκες στον ελεύθερο χρόνο τους και δεύτερον έχουν την ελευθερία της γνώμης τους, ακόμα και αν αυτή δε συμπίπτει με τις επιθυμίες της όποιας ηγεσίας. Θα ήταν άλλωστε κάπως υποτιμητικό για έναν πρώην πρωθυπουργό, ανάμεσα στις επαφές του με δύο άλλους πρώην ηγέτες και δύο νυν λαοφιλείς δημάρχους, να ασχολείται με τις υπαρξιακές αγωνίες αποτυχόντων αρχηγών μικροσκοπικών κομμάτων.
Στην περίεργη επιστολή του προς τον κ. Τσίπρα, ο κ. Κασσελάκης επαίρεται ότι ”εκτόξευσε” τον ΣΥΡΙΖΑ από το 9% στο σχεδόν 15%. Ανακριβές. Ο ΣΥΡΙΖΑ ουδέποτε κατέγραψε 9%. Η πικρή πραγματικότητα είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ άλλαξε ευσπευσμένα αρχηγό όταν κατρακύλησε κοντά στο 17%. Η κατρακύλα από το 17% στο σχεδόν 15% δεν αποτελεί επιτυχία, αλλά καταστροφή. Η ενίσχυση δε του κυριότερου ανταγωνιστή, του ΠΑΣΟΚ, και μάλιστα με τη συγκεκριμένη ανεπαρκή ηγεσία, αποδεικνύει την πλήρη αποτυχία της ατζέντας Κασσελάκη, όποια και αν είναι αυτή.
Αν κάποιος επιθυμεί να αναλύσει το εκλογικό αποτέλεσμα μέσα από το πρίσμα της λογικής και όχι μέσω των ευσεβών πόθων των κ.κ. Κασσελάκη και Ανδρουλάκη, ότι έχει απομείνει από τον άλλοτε κραταιό κορμό της κεντροαριστεράς, όσους δηλαδή δεν έχουν ήδη μετακινηθεί αντισυστημικά, αριστερά ή δεξιά, αντιλαμβάνεται με ευκολία ότι κανένας από τους δύο ηγέτες δεν κρίνεται επαρκής να ηγηθεί του χώρου, ο οποίος μαθηματικά απαιτεί συνένωση με εκλογή ηγεσίας από τη βάση.
Τα υπόλοιπα περί καταβύθισης της ΝΔ και υποτιθέμενης αναγέννησης του ΣΥΡΙΖΑ από τις στάχτες του, με συνέδρια, νέα πρόσωπα και νικηφόρες εκστρατείες, δε νομίζω ότι ανταποκρίνονται, ούτε στους συσχετισμούς της στιγμής, ούτε στον τρόπο που εκφράστηκαν οι ψηφοφόροι.
Αυτό που οφείλουν να πράξουν άμεσα οι δύο ηγέτες της κεντροαριστεράς, που μέρα με την ημέρα αναδεικνύονται σε βαρίδια της Προοδευτικής Παράταξης, είναι, αντί να αραχνιάζουν στις καρέκλες τους, να παραμερίσουν οικειοθελώς, να ενώσουν τα δύο κόμματα με την τελευταία τους αρχηγικής πράξη και να απευθυνθούν στην Όλη βάση της Προοδευτικής Παράταξης για τα περεταίρω.
Δεν τους απαγορεύει κανένας να διεκδικήσουν την ηγεσία, αν το επιθυμούν.
Πάμε Στέφανε? Πάμε Νίκο?
