Του Βασίλη Κόκκα
Νά μήν απορούμε γιά τόν απέχοντα όχλο τής σύγχρονης δημοκρατίας μας!Ούτε γιά τή διάδοση τής αδιαφορίας καί τού κυνισμού. Λογικό επακόλουθο καί φυσική συνέπεια όταν τά κόμματα τής κεντροαριστεράς έχουν πρό πολλού ξεχάσει τό αλφάβητο καί τήν προπαίδεια τής προοδευτικής πολιτικής….
Μέ πολιτικές πού εγκαταλείπουν μεγάλες κοινωνικές κατηγορίες στό χυλό τής συγκατάβασης καί τής γενικότητας καί πού κατά διαβολική σύμπτωση επιδεινώνουν τίς συνθήκες τής ζωής τους…
Είναι ηλίου φαεινότερο ότι οί ασθενικές πολιτικές πλάτες τών τωρινών κομματικών ηγεσιών αλλά καί τών ούκ έστιν αριθμός εμφανιζόμενων επίδοξων διαδόχων, αδυνατούν κατάφωρα νά σηκώσουν τό βάρος ιστορικών εθνικών καί κοινωνικών ευθυνών.
Τής ματαιοδοξίας τό ανάγνωσμα…Μία κακόγουστη πασαρέλα υποψηφίων πού δείχνουν νά μήν αναμετριώνται μέ τίς ευθύνες τους αλλά μοναχά μέ τίς φιλοδοξίες τους!Καί απ’ότι φαίνεται,όσο πιό μεγάλο τό μερτικό τής ευθύνης,τόσο πιό αχαλίνωτες είναι οί φιλοδοξίες.Οί φιλοδοξούντες νά ηγηθούν συμπεριφέρονται ώς γίγαντες τών ονείρων τους ενώ είναι δυστυχώς νάνοι τής πραγματικότητας! Πολιτικοί αερογάμηδες….
Ένας μαγκίτης μιάς άλλης εποχής θάλεγε- καί δέ θά είχε άδικο- ότι κλάνουν πιό ψηλά από τόν κώλο τους.Ό ανταγωνισμός τους είναι περί όνου σκιάς καί όχι γιά νά εγκαθιδρυθεί μία νέα,σαφής πολιτική ταυτότητα πού θά ενεργοποιήσει τούς πολίτες,θά υποδαυλίσει τή μαχητικότητα τους,θά τούς κινητοποιήσει καί θά τούς προσανατολίσει γιά τήν υπέρβαση τών σημερινών αδιεξόδων.Είναι κατά κοινή ομολογία λίγοι καί ανεπαρκείς γιά νά σηκώσουν τό έτσι καί αλλοιώς δυσβάσταχτο βάρος τής ανασυγκρότησης καί επαναθεμελίωσης τής δημοκρατικής παράταξης.
Καλώς- κακώς οί τωρινές ηγεσίες εζυγίσθησαν,εμετρήθηκαν καί ευρέθηκαν ελλιποβαρείς….Έχει ήδη καεί τό λάδι στό καντήλι τους!Δέν υπάρχει επιστροφή.Στήν πολιτική υπάρχει ένα κρίσιμο σημείο πού μετά από αυτό ακόμα καί χρυσάφι νά πιάσεις στά χέρια σου,γίνεται κάρβουνο! Μπορεί νά λές τά καλύτερα καί νά μή σέ ακούει πιά κανένας!!!
Είναι προφανές ότι λύση δέ μπορεί νά προκύψει από παρθενογένεση ούτε όμως από
υπερφιλόδοξους δανδήδες καί λογής-λογής νεαρούς λιμοκοντόρους πού πρίν σκάσουν καλά-καλά από τό αβγό προορίζονται γιά αρχηγοί,ούτε βέβαια από σιτεμένες πολιτικές γκιόσες πού μέ φρού-φρού κι αρώματα πασχίζουν μάταια νά κρύψουν τήν παρακμή τού σώματος καί τά κουσούρια τής ψυχής τους.
Είμαστε μία κοινωνία απομαγευμένη πού δυσκολεύεται νά πιάσει ένα μίτο ελπίδας. Χωρίς θεούς και συστατικούς μύθους…Χωρίς κάτι,κάποιον νά φωτίζει,νά δείχνει τήν κατεύθυνση.
Ένα ριζικά ανανεωμένο ΠΑΣΟΚ πού θά σταματήσει νά σκαλίζει τίς στάχτες καί νά κρύβεται,ένα ΠΑΣΟΚ σταθερά απομακρυσμένο από τόν κοινωνικοπολιτικό καθεστωτισμό,ένα ΠΑΣΟΚ πού θά μπορέσει νά κάνει τή μεγάλη επιστροφή στίς ρίζες τού πατριωτισμού,τής κοινωνικής δικαιοσύνης καί τής αλληλεγγύης,ένα ΠΑΣΟΚ χωρίς εχθροπάθεια,μνησικακία καί λόγο διχαστικό μπορεί νά είναι πολλαπλά χρήσιμο γιά τή χώρα καί ωφέλιμο γιά τήν κοινωνία!Νά υπηρετήσει τίς ανάγκες καί τά αισθήματα τών απλών καθημερινών ανθρώπων,τά κοινωνικά προτάγματα καί τίς εθνικές υποχρεώσεις.Πόσο δέ μάλλον πού στήν αντίπερα όχθη οί διαχρονικοί χαλασοχώρηδες πού ξέρουν καλύτερα από τόν καθένα ν’αρμέγουν τόν κρατικό μαστό,κάνουν ανενόχλητοι υγιεινούς μεγάλους περιπάτους είς υγείαν τών κορόιδων…..Επί ζημία τής κοινωνίας αλλά καί τής χώρας! Κινδυνεύοντας νά επιστρέψουμε στή Μελούνα….
Ή πολιτική φωτοσύνθεση δέν είναι όμως φυσικό φαινόμενο!Δέν προκύπτει αυτόματα.
Τά όποια εναπομείναντα ίχνη χλωροφύλλης πρέπει νά είναι έτοιμα καί προετοιμασμένα νά απορροφήσουν τήν πολιτική ενέργεια πού θά προκύψει άν ξαναθυμηθούμε τή γλώσσα μας καί τούς αξιακούς μας τόπους καί άν εμπιστευθούμε καί αξιοποιήσουμε ώς παράταξη όχι φιρφιρίκους αλλά φωνές νησίδες λογικής καί ευθυκρισίας, συγκροτημένα καί νουνεχή μυαλά.
Τώρα είναι ώρα γιά μία υπέρβαση….Γιά τήν απελευθερωτική δύναμη πού θά έχει μία ενωτική υποψηφιότητα πού θά ταράξει τά λιμνάζοντα νερά! Αξιοποιώντας τό δημοκρατικό καί διανοητικό ήθος,τήν εμπειρία καί τίς ικανότητες,τήν ευφυία σέ συνδυασμό μέ τη νηφαλιότητα καί τή δεδομένη αξιοποίηση όλων σέ μία νέα αρχή.
Αντί νά οχυρωνόμαστε στίς διαψεύσεις τών ελπίδων μας καί στή βαθιά απογοήτευση,αντί νά κλεινόμαστε στό κάστρο τής μοίρας μας καί βέβαια αντί νά ευτελιζόμαστε τρέχοντας πίσω από κουτσά άλογα,άς ανοίξουμε επιτέλους τά μάτια μας! Τό μυαλό καί τήν καρδιά μας.Δίπλα μας.Δέ χρειάζεται κάν νά βουτήξουμε στά βαθιά ψάχνοντας γιά τά μαργαριτάρια….Ούτε νά πάμε σέ μάγισες νά βρούμε μαγιοβότανα….
Ό συγγραφέας τού έργου είναι δίπλα μας!!! Ανήκει σέ μία σχολή πού πιστεύει σέ μία πολιτική πού μιλάει ζεστά καί στέρεα,πού εμπνέει χωρίς νά κολακεύει καί νά υποκρίνεται.Σέ μία ηγεσία πού διαπνέεται από τήν ηθική τής ευθύνης καί μπορεί νά είναι ή γέφυρα γιά ένα πιό αισιόδοξο μέλλον.
Άς ξαναθυμηθούμε τήν ιστορία μας,άς έχουμε καθαρή ματιά στίς αξιολογήσεις μας,άς βγάλουμε τά κεφάλια έξω.Καί προπάντων άς προτρέψουμε,άς παρακινήσουμε,άς προσπαθήσουμε γιά νά γίνει τό μεγάλο βήμα.Άς γίνουμε γι άλλη μιά φορά εκβραχιστές…Γιατί ή πολιτική οφείλει νά συνυφαίνεται καί μέ ένα αίσθημα αποστολής.
Μέ ιδέες καί πράξεις πού σημαίνουν,πού νοηματοδοτούν καί σώζουν τά πράγματα.Γιά νά ελπίζουμε,νά ονειρευόμαστε καί κυρίως νά προχωράμε μπροστά!
Γι αυτό ίσως καί όπως γράφει καί ό ποιητής:
“δέν εγκαταλείπουμε τόν αγώνα,
δέν παρατάμε τή χαρά στούς ανίδεους
τίς γυναίκες στά φιλιά τού ανέμου
καί στή σκόνη τού καιρού…”