Του Νίκου Λακόπουλου
Καθώς στον ΣΥΡΙΖΑ βρέχει κείμενα και στο ΠΑΣΟΚ υποψήφιους για την αρχηγία η πολιτική ασκείται με μισόλογα και οι λέξεις αυτοσεβασμός και αξιοπρέπεια ακούγονται πολύ συχνά.
Οι πολίτες απαξιώνουν το κομματικό σύστημα που σε ό,τι αφορά τα τρία μεγαλύτερα κόμματα απροκάλυπτα δηλώνουν πως δεν ενδιαφέρονται για ιδέες όσο για την εξουσία.
Μέσα σε αυτό το κλίμα αποτέλεσε παγκόσμια είδηση ότι ένας γιάπης ανέλαβε την αρχηγία ενός αριστερού κόμματος για να το κάνει κυβέρνηση με σημαία το προσωπικό του όνειρο να γίνει πρωθυπουργός -που βάφτισε “ελληνικό όνειρο”.
Όταν 87 στελέχη φτάνουν στο σημείο να στέλνουν… επιστολή στον πρόεδρο του κόμματός τους κάτι δεν πάει καλά, αλλά εκείνος μάλλον ασχολείται με το τι θα φορέσει στην Κεντρική Επιτροπή όπου θα “συζητήσει” αποφάσεις που έχει ήδη πάρει.
Η απόφαση για το κλείσιμο του καθημερινού φύλλου της Αυγής χωρίς να συζητηθεί στα όργανα του κόμματος και χωρίς να γίνουν απολύσεις γεννά ένα ερώτημα -που θέτει ο Γιώργος Καρελιάς στο News 24 7: “Τότε ποιο το οικονομικό όφελος, αφού θα πληρώνονται οι ίδιοι άνθρωποι για ένα φύλλο την εβδομάδα;”.
Το μήνυμα δεν βρίσκεται στο κλείσιμο του φύλλου, αλλά στο ότι την απόφαση πήρε ο ίδιος ο πρόεδρος με παράλληλα μηνύματα για το “οικονομικό χάος” που παρέλαβε, το “μαύρο χρήμα” που παρέλαβε και τις “πολιτικές καριέρες” που θα τελειώσουν και τις νέες που θα αρχίσουν.
Στέφανε, απέτυχες!
Αυτό που λένε οι “87” είναι πως “παρά την τεράστια πτώση των ποσοστών της ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία έχασε δυνάμεις και ο προοδευτικός χώρος συνολικά δεν ενισχύθηκε” που σημαίνει ο Στέφανος Κασσελάκης απέτυχε.
“Η συνεργασία των προοδευτικών δυνάμεων είναι πλειοψηφικό κοινωνικό αίτημα και σε αυτό το αίτημα είμαστε υποχρεωμένοι να ανταποκριθούμε, με τη συγκρότηση μιας μεγάλης προοδευτικής συμμαχίας, ενός μετώπου σε κοινοβουλευτικό και κοινωνικό επίπεδο, που θα κερδίσει την ΝΔ στις επόμενες εθνικές εκλογές, όποτε αυτές κι αν γίνουν”.
Είναι προφανές ότι αυτή η συνεργασία δεν μπορεί να γίνει με τον Στέφανο Κασσελάκη -ιδιαίτερα όταν “διαιρετικές τακτικές, απολύσεις και στοχοποιήσεις στελεχών, επειδή διατυπώνουν την άποψή τους, είναι μακριά από την κουλτούρα διαλόγου ενός δημοκρατικού κόμματος”.
“Δεν γίνεται να παίρνονται τόσο κρίσιμες αποφάσεις για τον εξορθολογισμό στα μέσα ενημέρωσης του κόμματος, που αφορούν εργαζόμενους, αποφάσεις με ιστορικό χαρακτήρα για την Αριστερά, όπως η αναστολή του καθημερινού φύλλου της Αυγής, χωρίς να συζητηθούν καν σε κάποιο συλλογικό όργανο”.
Ένας πρόεδρος που ζητά οικονομικό έλεγχο στο κόμμα του
Η εκπρόσωπος του κόμματος Βούλα Κεχαγιά θα πει πως “δεν μπορώ να προτρέξω για το τι εννοεί ο κ. Κασσελάκης όταν λέει πως παρέλαβε καμένη γη, θα πρέπει να το διευκρινίσει ο ίδιος” Κι ο Στέφανος Κασσελάκης σε ερώτηση που δέχθηκε από τον ανταποκριτή του τηλεοπτικού σταθμού στη Νέα Υόρκη για το αν «οι αναφορές στο μαύρο χρήμα των πολιτικών κομμάτων συνδέεται με τη θητεία του Αλέξη Τσίπρα», απάντησε: «δεν νομίζω. Είναι ξεκάθαρη η ανάρτηση μου”.
Όλοι βέβαια διάβασαν πως ο “δικός του ΣΥΡΙΖΑ” δεν θα πάρει “μαύρο χρήμα” που σημαίνει πως ο …άλλος του “προκατόχου” του απειλείται με οικονομικό έλεγχο και κατηγορείται ότι παρέδωσε “οικονομικό και οργανωτικό χάος”.
Ο αντίπαλός του είναι ο εαυτός του
Ο Γιάννης Ραγκούσης -που υπογράφει το κείμενο των “87”- δηλώνει πως “αν ανοίξει θέμα ηγεσίας, θα δούμε όλα τα δεδομένα… Αν πάμε σε εκλογές, θα πάρει (ο Κασσελάκης) τις μισές ψήφους από όσες είχε πάρει» και πως “αν συνεχίσει, θα μετατρέψει τον ΣΥΡΙΖΑ σε κόμμα υπαλλήλων και δουλικών».
Ο Αλέξης Τσίπρας στην Διάσκεψη που οργάνωσε το Ινστιτούτο τους κάλεσε όλους -πλην της Κωνσταντοπούλου- αλλά έδωσε βήμα στον Γιώργο Παπανδρέου και τον Χάρη Δούκα κι όχι στον Στέφανο Κασσελάκη -που πήγε και έφυγε νωρίς.
Ο Στέφανος Κασσελάκης λέγοντας πως δεν υπάρχουν “τοτέμ” στον ΣΥΡΙΖΑ σπεύδει να ανοίξει συζήτηση για “μαύρα ταμεία” – η οποία για τους 87 “τραυματίζει το χώρο μας καθώς ανοίγει ξαφνικά, δημόσια και με υπαινιγμούς, μια συζήτηση περί ηθικής και διαφάνειας στον ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία, που δεν έχει κανένα έρεισμα”.
Νάρκισσος, αλαζόνας, αμετροεπής ο “Στέφανος της Ελλάδας” που θα γίνει πρωθυπουργός -και θέλει κιόλας δυο θητείες” πιθανό να βρήκε απάντηση στο ‘Φέρτε μου αντίπαλο”. Ο αντίπαλός του είναι ο εαυτός του.
Όταν σε ένα κόμμα τα στελέχη του γράφουν επιστολές στον πρόεδρο για να συνεδριάσουν τα όργανά του το μέλλον του έχει προδιαγραφεί και το 14,9% που πήρε στις ευρωεκλογές δεν υπάρχει πλέον. Αν και απομένουν κ άλλα επεισόδια, το έργο έχει τελειώσει χωρίς να καταλάβουμε αν ήταν κωμωδία ή δράμα.
