Του Νίκου Λακόπουλου
Με φόντο τις συζητήσεις για τη δημιουργία νέου ενιαίου φορέα της προοδευτική παράταξης οι εκλογές στο ΠΑΣΟΚ αποχτούν ιδιαίτερη σημασία καθώς όποιος και αν εκλεγεί θα εκφράζει ένα μέρος του κόμματος που εμφανίζει κρίση ταυτότητας.
Η επανεκλογή του Νίκου Ανδρουλάκη δεν θα λύσει το πρόβλημα, ο Χάρης Δούκας θα βρεθεί μπροστά σε μια διάσπαση, όπως και η Άννα Διαμαντοπούλου, ενώ ο Παύλος Γερουλάνος δεν θα έχει την δύναμη να πάρει σημαντικές αποφάσεις.
Η βάση του ΠΑΣΟΚ είναι τριχασμένη και το μισό κόμμα δεν βλέπει θετικά τις διεργασίες για ένα ενιαίο με τον ΣΥΡΙΖΑ φορέα -καθώς την ηγεσία διεκδικούν οχτώ υποψήφιοι -ως τώρα- όπως η Μιλένα Αποστολάκη που δηλώνει έτοιμη να γίνει… πρωθυπουργός.
Στο μεταξύ μια νέα διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ που είναι αναπόφευκτη στο Καταστατικό Συνέδριο του -ή πριν από αυτό-ΣΥΡΙΖΑ-θα οδηγήσει σε εξελίξεις για ένα νέο φορέα που μπορεί να έχει την μορφή νέου σχήματος κι όχι εκλογικής συνεργασίας -που άλλωστε είναι δύσκολη έως αδύνατη.
Βέβαια αν εκλεγεί ο Χάρης Δούκας ή ο Παύλος Γερουλάνος, το θέμα της μεγάλης δημοκρατικής παράταξης θα μπει σε νέα βάση διαφορετική από την λογική “παρέλαβα κόμμα, δεν θα παραδώσω συνιστώσα” του Νίκου Ανδρουλάκη.
Το μικρό, το μεγάλο και το μικρομεσαίο ΠΑΣΟΚ
Φαίνεται πως τα δυο κόμματα αναζητούν με εκλογές και συνέδριο -ιδρυτικό, αλλά… δύο κομμάτων- την λύση στο μειούμενο εκλογικό τους ακροατήριο, όταν αυτή εξαρτάται από τρεισήμισι εκατομμύρια ψηφοφόρους που τους γύρισαν την πλάτη.
Αυτό που ηττήθηκε στις ευρωεκλογές δεν είναι το ΠΑΣΟΚ, αλλά ο μεγαλοιδεατισμός ενός μικρομεσαίου κόμματος που νομίζει ότι είναι παράταξη μαζί με την λογική των ίσων αποστάσεων για μια Κεντροαριστερά χωρίς Αριστερά.
Αυτό που απέμεινε από το ΠΑΣΟΚ του 48% -όπου όλες οι διασπάσεις και αποχωρήσεις γίνονταν από τα αριστερά για να γίνει τελικά κόμμα του Γιάννου Παπαντωνίου και της Εύας Καϊλή είναι ένα κόμμα δεξιόστροφης σοσιαλδημοκρατίας με ιδεολογία την ίδια την εξουσία.
Αφού έχασε την μεγάλη του δύναμη από το κόμμα του Αλέξη Τσίπρα σε ένα παιχνίδι της Ιστορίας όπου ο διάδοχος του Ανδρέα ήταν από… άλλο κόμμα το ΠΑΣΟΚ του Νίκου Ανδρουλάκη με βουλευτές που ψηφίζουν πιο δεξιά από τη Νέα Δημοκρατία- βρέθηκε στο εκπληκτικό φαινόμενο ο γιος του Μητσοτάκη να είναι πιο δημοφιλής στο Κέντρο από τον ίδιο τον πρόεδρο του κόμματος.
Από αυτή την άποψη η υποψηφιότητα της Άννας Διαμαντοπούλου -που δηλώνει μαθήτρια του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη και θαυμάστρια του Κυριάκου δεν είναι πολιτική ύβρις, αλλά δικαίωμα ενός κορυφαίου στελέχους του κόμματος που έφυγε να διεκδικήσει τα ένσημά της με μια νέα καριέρα σε ένα “μεγάλο” και κυρίως “κυβερνών” κόμμα.
Φαίνεται πως έγιναν σχετικές δημοσκοπήσεις που έδειξαν ότι η πρώην νομάρχης, υπουργός, επίτροπος μπορεί να μην μπει στη μάχη αφού εκφράζει μια πλευρά του κυβερνητικού ΠΑΣΟΚ. Αυτό το “εκσυγχρονιστικό” -πριν…. τριάντα χρόνια!- ΠΑΣΟΚ μπορεί να βρεθεί αν όχι στην κυβέρνηση σε μια συγκυβέρνηση με τον Κυριάκο Μητσοτάκη -που εκφράζει όχι μόνο την Δεξιά, αλλά και το “Προοδευτικό Κέντρο”.
Κυρίως η Αννα Διαμαντοπούλου μπορεί να είναι η απάντηση στον “αριστερό” Χάρη Δούκα που με το μεγάλο δημοκρατικό μέτωπο που κατάφερε να στήσει στις δημοτικές εκλογές -με τον ΣΥΡΙΖΑ, την ΑΝΤΑΡΣΙΑ και τους οικολόγους συν απογοητευμένους από τον Μπακογιάννη- αποτελεί τον εφιάλτη της Οικογένειας Μητσοτάκη.
Η μάχη ανάμεσα στον Νίκο Ανδρουλάκη και τον Χάρη Δούκα
Ο Χάρης Δούκας δείχνει πως το μέλλον του ΠΑΣΟΚ και της παράταξης βρίσκεται αριστερά κι όχι δεξιά όπου ο νεοφιλελευθερισμός συναντά την σοσιαλδημοκρατία και το “μεγάλο και Κυβερνών ΠΑΣΟΚ» της Άννας Διαμαντοπούλου πέρα από φαντασίωση θα είναι το τέλος του – ιδιαίτερα μετά από μια νέα συγκυβέρνηση με τη Νέα Δημοκρατία- πάντα για το καλό του έθνους.
Μια δημοσκόπηση στην εφημερίδα «Πελοπόννησος» δείχνει πως ο Νίκος Ανδρουλάκης στον πρώτο γύρο συγκεντρώνει 24,6%, ο Χάρης Δούκας ακολουθεί με 23,4% και ακολουθούν οι Αννα Διαμαντοπούλου με 14,5%, Μιχάλης Κατρίνης με 13,3% και Παύλος Γερουλάνος με 10,5%.
Στον δεύτερο γύρο, σύμφωνα με τη δημοσκόπηση, οι δύο υποψήφιοι λαμβάνουν το ίδιο ποσοστό, με τον Νίκο Ανδρουλάκη να συγκεντρώνει 43,8% και τον Χάρη Δούκα 43,4%. Όπως σημειώνει η εφημερίδα τον Νίκο Ανδρουλάκη, στον β’ γύρο, επιλέγει σε μεγαλύτερο ποσοστό το εκλογικό σώμα του Παύλου Γερουλάνου και της Άννας Διαμαντοπούλου.
Ο Χάρης Δούκας φαίνεται να κερδίζει ψηφοφόρους των Μιχάλη Κατρίνη (13,3%) και Μιλένας Αποστολάκη (2,3%). Η μάχη δηλαδή ανάμεσα στον Νίκο Ανδρουλάκη και Χάρη Δούκα είναι πιθανότερο να οδηγήσει στην επανεκλογή του πρώτου.
Πρόβλημα ταυτότητας ή ηγεσίας;
Όποιος κι αν κερδίσει τις εκλογές ωστόσο -συμπεριλαμβανομένων και της Άννας Διαμαντοπούλου και του Παύλου Γερουλάνου- θα είναι ένας πρόεδρος που δεν θα καταφέρει να γίνει αρχηγός παρά μόνο ενός μέρους του κόμματος.
Που σημαίνει ότι αυτή η μάχη για την ταυτότητα τελικά ενός ιστορικού κόμματος -ή των ερειπίων του- δεν θα τελειώσει στις εκλογές, αλλά θα αρχίσει σε συνδυασμό με τις εξελίξεις στον ΣΥΡΙΖΑ όπου το 14,9% δεν ήταν το κατώτατο, αλλά το ανώτατο ποσοστό που μπορούσε να πάρει ο Στέφανος Κασσελάκης.
Μετά την παραίτηση του Αλέξη Τσίπρα το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, όπως και το ΠΑΣΟΚ με το θάνατο της Φώφης Γεννηματά αντιμετώπισαν τα προβλήματα ταυτότητας που έχουν ως πρόβλημα ηγεσίας.
Μετά την εκλογή του Στέφανου Κασσελάκη και του Νίκου Ανδρουλάκη δεν έχουν μόνο πρόβλημα ταυτότητας, αλλά και πρόβλημα ηγεσίας. Με ανοιχτό το ερώτημα αν δύο κόμματα που κυβέρνησαν και απέτυχαν στις εκλογές -με τραγική κατάρρευση- μπορούν αν κατέβουν με ενιαίο ψηφοδέλτιο να αποτελέσουν εναλλακτική κυβερνητική πρόταση.
