Του Νίκου Λακόπουλου
Ο Στέφανος Κασσελάκης με την εμφάνιση του στη Θεσσαλονίκη δεν παρουσίασε μόνο την περιουσιακή του κατάσταση -δημιουργώντας νέα ερωτήματα-αλλά ανάγκασε το κόμμα του να απολογηθεί γι’ αυτήν μετατρέποντάς το σε απόλυτο προσωπικό εργαλείο.
“Δεν είμαι επαγγελματίας πολιτικός” είπε αλλά συχνά μιλά για μια… επαγγελαμτική Αριστερά με ένα κόμμα που λειτουργεί πλέον ως εταιρεία και απολογείται μάλιστα για τα εισοδήματά του.
Ο Στέφανος Κασσελάκης θα μπορούσε να δώσει το πόθεν έσχες του στη δημοσιότητα -και κυρίως να το καταθέσει- χωρίς να είναι επιστρατεύσει το Γραφείο Τύπου του κόμματος να απαντά για θέματα που αφορούν μόνο την ίδιο.
Είναι η πρώτη φορά που ένας πρόεδρος κόμματος της Αριστεράς αντί για τις ιδέες και το όραμά της παρουσιάζει σε προεκλογική συγκέντρωση το προσωπικό «success story», το δακρύβρεχτο μυθιστόρημα “Δεν γεννήθηκα πλούσιος».
Φαίνεται πως οι οπαδοί του ακούγοντας πως «συνέβαλα κι εγώ στην δημιουργία αυτής της εικόνας από υπερπροβολή και από απειρία να διαχειριστώ την εικόνα και τον τηλεοπτικό φακό» !) κατάλαβαν ως ιθαγενείς πως “στην Αμερική το να δείχνεις τα σπίτια σου είναι απόλυτη διαφάνεια εδώ στην Ελλάδα είναι αυτοπροβολή»!
Ούτε λίγο ούτε πολύ ο Στέφανος που προεξοφλεί πως θα γίνει πρωθυπουργός -και μάλιστα για δυο θητείες- παρουσίασε ως …βασικό προτέρημα πως -όπως είπε-“έβγαλα 41,8 εκατομμύρια κέρδος για τους επενδυτές μου».
Τον σοσιαλισμό θα τον φέρουν οι… βιομήχανοι
Η μόνη αξία του νέου κόμματος είναι ο ίδιος ο Πρόεδρος αφότου ο Κασσελάκης κατήργησε τα κομματικά όργανα, αγνόησε το Καταστατικό και έκανε σαφές πως αυτός είναι πλέον το κόμμα αφού η Πολιτική Γραμματεία και η Κεντρική Επιτροπή έχουν να συνεδριάσουν από όταν τους άφησε μόνους τους για να πάει να πάρει τα… ρούχα του από την Αμερική.
Με την ομιλία του στον ΣΕΒ ο Στέφανος Κασσελάκης έδειξε μια νέα ιδεολογική διακήρυξη μαζί με το νέο μοντέλο λειτουργίας ενός κόμματος, ενώ στην Θεσσαλονίκη -ως Μεσσίας- έδειξε η ανώτατη αρχή είναι αυτός ο ίδιος.
Η βασική θέση του τότε ήταν πως οι βιομήχανοι είναι το υποκείμενο της οικονομικής ανάπτυξης και με την ομιλία του στη Θεσσαλονίκη έδειξε πως η προσωπική του επιτυχία στις επιχειρήσεις είναι βασικό προσόν για ένα ηγέτη της Αριστεράς που θα πρέπει να είναι τελικά πλούσιος και επιτυχημένος.
«Σε αυτό το νέο στάδιο της πορείας του ΣΥΡΙΖΑ, θα στελεχώσω την ομάδα μου με ικανούς ανθρώπους, που προέρχονται από την εργασία και την οικονομία, που έχουν ενσυναίσθηση και καθαρά χέρια, και που θέλουν να προσφέρουν με ανιδιοτέλεια στον τόπο τους» είχε πει προ καιρού όταν παρουσίασε την ιδέα της “επαγγελματικής αριστεράς”.
“Να δουλέψετε”. Θέλω λύση τώρα», “δεν έχω άλλη επιλογή» είχε πει στην Κεντρική Επιτροπή. “Ποια η λύση όταν τα όργανα διστάζουν ή φαίνονται να διστάζουν να πάρουν αποφάσεις; Συζητήσεις επί συζητήσεων, γραφειοκρατία, εισηγήσεις που δεν έρχονται, λόγια που περιμένουμε να δούμε πότε θα γίνουν πράξη… Δουλέψτε, φέρτε αποτέλεσμα για τον ΣΥΡΙΖΑ και την κοινωνία, και θα σας στηρίξω πρώτος εγώ”.
«Γιατί Αριστερά σήμερα δεν είναι να αναμασάς χιλιάδες λέξεις χωρίς να λες τίποτα. Είναι η κυβερνώσα Αριστερά, με επαγγελματισμό, συνοπτικό λόγο, ξεκάθαρες και κατανοητές προτάσεις, με βαθιά κοινωνική, ανθρωπιστική και οικολογική πυξίδα». Τέλος η κομματίλα και η καμαρίλα. Έξω στην κοινωνία. Όλοι και όλες”.
Ο Βελουχιώτης και ο… Μπάτμαν
Ο Στέφανος Κασσελάκης εμφανίστηκε στη Θεσσαλονίκη -μόνος χωρίς το κόμμα και την κομματίλα με ποια συγκινητική ιστορία για τη ζωή του, της γιαγιά του στην Κρήτη και το σπιτάκι της, τη μητέρα του να δουλεύει νύχτα – μέρα για να στηρίξει τα πρώτα βήματα του πατέρα μου, όσο ζούσαν σε ένα μικρό διαμέρισμα στον Πειραιά.
“Σιγά βρε Στέφανε, ξεριζώθηκες για να πας στο καλύτερο λύκειο των ΗΠΑ», θα πουν μερικοί.
Το κατανοώ. Όμως θέλω να έρθετε στη θέση ενός παιδιού 14 χρόνων που πρέπει να αφήσει την οικογένειά του και τον τόπο του για να μπορέσει να έχει κάποιο μέλλον” -αν και δεν φαίνεται πως άφησε την. .. οικογένειά του!
Ο Στέφανος -τελικά- είναι από φτωχή οικογένεια που αναγκάστηκε να μεταναστεύσει για να γίνει πλούσιος και να επιδεικνύει τον τίμιο πλούτο του. Ήταν οπαδός του Μητσοτάκη, αλλά τότε ήταν νέος, ώσπου είδε το “φως” -στο οποίο αναφέρεται συχνά.
Το πρόβλημα είναι πως όταν μιλάει για την Αριστερά δεν φαίνεται να τη γνωρίζει καλά αφού θεωρεί… επαναστατικό υποκείμενο της Ιστορίας τους βιομηχάνους κι αν καταλάβαμε καλά για να είσαι ικανός ηγέτης της Αριστεράς -ή κάτι τέτοιο!- πρέπει να είσαι πετυχημένος και πλούσιος.
“Για να σου πω την αλήθεια, θα έλεγα τον Βελουχιώτη» -ως την προσωπικότητα της Αριστεράς που τον εμπνέει- είπε στον Σταύρο Θεοδωράκη, αλλά και ο Μπάτμαν είναι… αριστερός. Ο άγγελος που κατά τον Σεφέρη “τον περιμέναμε προσηλωμένοι τρία χρόνια” ήρθε. Αλλά είναι κάποιος άλλος.
