Toυ Χάρη Τσιόκα
Οι εκλογές χαρακτηρίστηκαν απο το υψηλό ποσοστό της αποχής, την ηχηρή απόρριψη των πολιτικών της κυβέρνησης αλλά και απο την αδυναμία των κομμάτων του προοδευτικού τόξου να αναδείξουν αξιόπιστο εναλλακτικο δρόμο διακυβερνησης.
Καταγράφηκε με μελανά χρώματα η αναντιστοιχία κοινωνικής και πολιτικης αντιπολίτευσης. Ο κίνδυνος είναι να μετεξελιχθεί το πρόβλημα και σε κρίση της ίδιας της δημοκρατίας.
Ο Αλέξης Τσίπρας συμπυκνώνοντας τα μηνύματα των συζητήσεων που αναπτύχθηκαν κατά την διάρκεια ων εργασιών του ινστιτούτου με σαφήνεια διατύπωσε την άποψη ότι: «Οι εξελίξεις, τα εκλογικά μαθηματικά, οι πιεστικές ανάγκες της κοινωνίας επιβάλλουν, πρώτον, να διαγνώσουμε με ψυχραιμία και χωρίς ωραιοποιήσεις την πραγματικότητα. Και στην προσπάθεια να την αλλάξουμε προς όφελος της προόδου να δώσουμε περισσότερο χώρο στο “μαζί”».
Αυτό σημαίνει πως οι υφιστάμενοι πολιτικοί σχηματισμοί του προοδευτικού χώρου πρέπει να ξεφύγουν απο τις μικροκομματικές περιχαρακώσεις που διαιρούν! Με τις πρακτικές τους, αδυνατούν να εκφράσουν τις αγωνίες και τις ανάγκες των πολιτών. Πρέπει να γίνουν συνεπισπεύδοντες στην ανασυγκρότηση προοδευτικής πλειοψηφίας με προγραμματική ενότητα για θέματα που αφορούν την παραγωγικη και κοινωνική βάση της χώρας. Το ρόλο της χώρας στο νέο περιβάλλον!
Η μεταπολίτευση παρέδωσε στο πολιτικο σύστημα μια παρακαταθήκη οξυγόνου δημοκρατίας διαμορφώνοντας ένα πολιτικο σύστημα με αντιπαράθεση εναλλακτικών κομμάτων διακυβέρνησης. Γεγονός που έδινε δύναμη στον πολίτη να επηρεάζει εξελίξεις.
Ο κατακερματισμος του προοδευτικού χώρου, οι άγονοι και αποπροσανατολιστικοί εμφύλιοι, αν θέλουμε να σεβαστούμε το μήνυμα των πολιτών και να μη γινόμαστε ευχάριστοι μόνο στις ηγεσίες, πρέπει να αντικατασταθούν με πρωτοβουλίες προγραμματικής συνάντησης των δυνάμεων του προοδευτικού χώρου! Δίνοντας πρωταγωνιστικό ρόλο στην κοινωνία, δηλαδή στους πολίτες, να επιλέξουν το σχήμα συντονισμού.
Η προκήρυξη των εθνικών εκλογών για παρά πολλούς λόγους μπορεί να γίνει σε απρόβλεπτο χρόνο και ως εκ τούτου ο προοδευτικός χώρος πρέπει να μετακινηθεί απο το φιλάρεσκο και ιδιοτελές «πήγαμε καλά, στο μέλλον θα πάμε καλύτερα», στο προχωράμε τώρα μαζί. Με ευγενή άμιλλα, μονομέτωπο αγωνα και το λαό συμμέτοχο!
Στη θέση των κλειστών συνεδρίων που αποτυπώνουν αγωνίες εσωκομματικών συσχετισμών και ρόλων είναι η ώρα να δοθεί ρόλος και ψήφος σε κάθε πολίτη που αυτοπροσδιορίζεται να επιλέξει την εναλλακτική διακυβέρνηση με προγραμματική ενότητα. Για αυτο χρειάζονται δράσεις ευγενούς άμμιλας των προοδευτικών κομμάτων για τη συμβολή στον κοινό στόχο προοδευτικής διακυβέρνησης. Μόνος δεν μπορεί κανένας!
Η πρόταση αυτή σε καμία περίπτωση δεν ακυρώνει την πολιτική αυτονομία και την οργανωτική αυτοτέλεια, τις λειτουργίες των σημερινών κομμάτων. Όμως προσανατολίζει τα στελέχη και τις ηγεσίες να δώσουν την μάχη σε μονομέτωπο αντινεοφιλελεύθερο αγώνα. Παραχωρώντας το ρόλο του συντονιστού για τη Προοδευτική διακυβέρνηση σε δεσμευτικές επιλογες που θα κάνουν οι πολίτες.
Υπάρχει η εμπειρία και έχουν δοκιμαστεί με επιτυχία μοντέλα που ανταποκρίνονται και στις πρόνοιες του εκλογικού νόμου χωρίς να καταργούνται τα υφιστάμενα κόμματα. Έτσι όμως η κοινωνία των πολιτών θα φύγει απο τον καναπέ και θα γίνει συνδιαμορφωτής της λύσης.
Τώρα συνεπώς είναι η ώρα των μεγάλων συνθέσεων, των υπερβάσεων των αντιθέσεων του χθες. Πρέπει να αποφευχθούν τα λάθη και οι παραλήψεις. Αυτές τις μέρες και με αφορμή δημοσκοπικές καταγραφές που υπογραμμίζουν την θέληση των πολιτών για τη μεγάλη προγραμματική συνάντηση των προοδευτικών δυνάμεων, ορισμένα κομματικά στελέχη επιχειρούν να περιορίσουν το ζητούμενο σε κοινές κοινοβουλευτικές η κοινωνικές δράσεις αντιπολίτευσης ξεπερνώντας το επίδικο που ζητά ο κόσμος και είναι η προγραμματική πρόταση διακυβερνησης του προοδευτικού χώρου χωρίς μικροκομματικές περιχαρακώσεις για εκλογικά ποσοστά μικρών κομμάτων
Είναι λάθος και η κοινωνία θα αδιαφορήσει. Πρέπει όλα τα στελέχη με κοινωνικό συντονισμό να τεθούν στη διάθεση της μεγάλης προσπαθείας πολιτικης αλλαγης
Ο ρόλος λοιπόν και ο λόγος στη κοινωνία και όχι σε κλειστού τύπου διαδικασίες εξουσιοδότησης και εσωκομματικών συσχετισμών που στέλνουν πολίτες στην απόσυρση. Ας αναλάβουμε τις ευθύνες μας γινόμενοι χρήσιμοι και όχι ευχάριστοι. Προφανώς οι σκέψεις αυτές μπορούν να αντικατασταθούν απο καλύτερες. Καμία αντίρρηση, αν ο λόγος της προοδευτικης πλειοψηφίας δίνεται στην κοινωνία και όχι σε συναλλαγές «εκπροσώπων».
Οι εξελίξεις στη Γαλλία, ο παρα πολύ χρήσιμος λόγος του Αλέξη Τσίπρα αλλά και πολλών κορυφαίων στελεχών του προοδευτικού χώρου δείχνουν ότι εφ’ όσον το θέλουμε, το μπορούμε.